Kochani dziś mija 9 mcy od operacji… Każdy kolejny miesiąc przynosi coś nowego. Michasia z dnia na dzień staje się silniejsza. Każdego dnia zaskakuje Nas czymś nowym. Od 4 miesięcy chodzi do przedszkola i już widać ogrom pracy włożony przez Panie wychowawczyni, terapeutki i samą Michasie. Ostatni tydzień szczególnie uruchomił się aparat mowy. Misia nie mówi ale coś tam po swojemu czasami wypowie bądź wykrzyczy. Jest zdecydowanie widoczna poprawa. Mamy nadzieje, że kolejne miesiące przyniosą tak wyczekiwane przez Nas rezultaty, choć nie ukrywamy że jesteśmy już bliżej niż dalej do podjęcia decyzji o wejściu w komunikacje alternatywną i wspomagającą jaką jest AAC.
Czekają Nas teraz ciekawe i z jednej również strony ciężkie miesiące. Styczeń zaczynamy od wizyty u okulisty i neurologa. Wzrok chyba się poprawił bo Michasia ściąga okularki. Luty – pracowite ferie w Michałkowie. Już nie możemy się doczekać ;-) <3 . Początkiem kwietnia robimy kontrolne eeg i zobaczymy co dalej z lekami. W tej chwili Michasia jest na dwóch lekach na padaczkę Lamitrin S i Neurotop. Ma spore dawki więc pewnie będzie próba zejścia. Najprawdopodobniej z Lamitrinu. Kwiecień to również kontrola na hematologii. Z racji zakrzepicy i przebytego udaru niedokrwiennego Michasia od 2 lat codziennie dostaje Clexane w postaci zastrzyków w brzuszek. Nic przyjemnego dla niej i dla Nas :-) Niestety dopóki Misia jest na lekach przeciwpadaczkowych nie będzie możliwe przejście z zastrzyków na tabletki.
Czeka Nas decyzja szczepić czy nie szczepić? Ciężkie pytanie dla Nas bez odpowiedzi na tą chwile…
Czekają Nas teraz ciekawe i z jednej również strony ciężkie miesiące. Styczeń zaczynamy od wizyty u okulisty i neurologa. Wzrok chyba się poprawił bo Michasia ściąga okularki. Luty – pracowite ferie w Michałkowie. Już nie możemy się doczekać ;-) <3 . Początkiem kwietnia robimy kontrolne eeg i zobaczymy co dalej z lekami. W tej chwili Michasia jest na dwóch lekach na padaczkę Lamitrin S i Neurotop. Ma spore dawki więc pewnie będzie próba zejścia. Najprawdopodobniej z Lamitrinu. Kwiecień to również kontrola na hematologii. Z racji zakrzepicy i przebytego udaru niedokrwiennego Michasia od 2 lat codziennie dostaje Clexane w postaci zastrzyków w brzuszek. Nic przyjemnego dla niej i dla Nas :-) Niestety dopóki Misia jest na lekach przeciwpadaczkowych nie będzie możliwe przejście z zastrzyków na tabletki.
Czeka Nas decyzja szczepić czy nie szczepić? Ciężkie pytanie dla Nas bez odpowiedzi na tą chwile…
Kochani, Ciocie i Wujkowie bardzo Wam dziękujemy za ten rok. Za to, że wspieraliście Nas w tak ciężkich dla Nas w tym roku chwilach. Byliście z Nami na oddziale, razem z Nami przeżywaliście operacje Michalinki i razem z Nami przechodziliście całą jej pooperacyjną rekonwalescencje. Tak wiele dobrych słów, gestów doświadczyliśmy z Waszej strony. Uwierzcie Kochani była to dla Nas nieoceniona pomoc. Dziękujemy za sms-y, telefony, wszelkie wiadomości tu na facebook. Staraliśmy się odpisać na każdy i myślimy że się Nam to udało.
Rafał Sz wujek dzięki któremu wszystko co dobre w tym roku by się nie wydarzyło. Ty wiesz, do końca życia będziemy Ci wdzięczni za ‘kopniaka w tyłek” i wysłanie Nas do profesora Roszkowskiego. Razem z Lucynką wspieraliście Nas i z własnego doświadczenia kierowaliście przez cały okres rekonwalescencji w szpitalu.
Dziękujemy za wsparcie duchowe … Księdzu Rafałowi za piękne msze w intencji powodzenia operacji i powrotu Naszej Michasi do zdrowia… Wam Kochani, że byliście tam z Nami razem w modlitwie … Bóg zapłać <3
Mamusie i Tatusie z grupy „ Dzieci z padaczką lekooporną” do Was kierujemy również podziękowania. Większość z Was doskonale „niestety” wie co przechodziliśmy przez wiele lat. Wasz entuzjazm, chęć pomocy jest nieoceniona. Trzymamy się razem i wzajemnie wspieramy… Jesteśmy do Waszej dyspozycji…
Tulimy <3
SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU KOCHANI !!!
